Raport RST i M – oznaczenie określające jakość (czytelność), siłę i ton i modulację sygnału odbieranej stacji. Nazwa pochodzi od akronimu słów z języka angielskiego: Readability, Strength, Tone, Modulation.
Raporty wymienia się w trakcie prowadzonej łączności radiowej. Są one również umieszczane na kartach QSL.
Raport składa się dwóch lub trzech cyfr (RS lub RST lub RSM). Przy emisji fonicznej jest to zwykle raport RS.
Readability – czytelność odbioru:
1 – nieczytelny
2 – okresowo czytelny
3 – czytelny z trudem
4 – czytelny bez trudności
5 – dobrze czytelny
Strength – siła sygnału:
1 – ledwo słyszalny sygnał
2 – bardzo słaby sygnał
3 – słaby sygnał
4 – dostateczny sygnał
5 – dość dobry sygnał
6 – dobry sygnał
7 – średnio silny sygnał
8 – bardzo silny sygnał
9 – nadzwyczaj silny sygnał
Tone – ton (CW telegrafia):
1 – chrapliwy ton prądu zmiennego poniżej 50 Hz
2 – ton prądu zmiennego do 150 Hz
3 – mało dźwięczny ton prądu zmiennego
4 – dźwięczny ton prądu zmiennego
5 – ton prądu stałego mocno modulowany napięciem zmiennym
6 – ton prądu stałego mało modulowany napięciem zmiennym
7 – ton prądu stałego z lekkim przydźwiękiem prądu zmiennego
8 – dobry ton prądu stałego
9 – bardzo czysty ton prądu stałego
Modulation – jakość modulacji:
1 – modulacja zupełnie nie zrozumiała
2 – zła modulacja
3 – niewielka jakość modulacji
4 – modulacja miernej jakości
5 – dobra modulacja
W przeszłości do raportu opcjonalnie były dodawane sufiksy literowe oznaczające inne cechy sygnału:
X – znaki o tonie stabilnym, podobnym do tonu układów stabilizowanych kwarcem
K – kliksy (trzaski) przy kluczowaniu
C – chirp (piukanie) przy kluczowaniu
